Μέσα στον κήπο, στα ανθιά, φωνάζουν, κλαίνε δυο παιδιά,
τα δάκρυα πολλά.
Στου δρόμου τα έρημα στενά χαμένη
μοιάζει η σκιά,
τα δάκρυα πολλά.
Χτυπάει το σπίτι η λησμονιά, πεθαίνει
η μάνα σιωπηλά,
τα δάκρυα πολλά.
Όρθιος κοιτάζει μακριά ο νέος και αδημονά,
τα δάκρυα πολλά.