Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Μια βόλτα που δεν τέλειωσε

 
(διήγημα της Έλλης Ταβλά, που απέσπασε το τρίτο βραβείο στον 27ο Παγκρήτιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό)

 
            Όταν η Ειρήνη μού πρότεινε να πάμε μια βόλτα στην πόλη, χοροπήδησα από τη χαρά μου. Δε λέω, καλές οι εκδρομούλες στην εξοχή αλλά εγώ πάντα τρελαίνομαι για μια βόλτα στην πόλη. Όλοι όμως λένε πως είμαι ακόμη μικρός και πως η πόλη έχει τους κινδύνους της.

-Ζέφυρε θα έχουμε και παρέα, είπε η Ειρήνη.

Το όνομά μου δεν μπορώ ακόμη να το συνηθίσω. Να με βγάλουν Ζαφείρη, το καταλαβαίνω. Γιώργο, Γιάννη, Βαγγέλη, εντάξει. Αλλά Ζέφυρο!

«Τρελή νονά σε βάφτισε», μου λέει συνήθως η Έλλη, η φιλενάδα της Ειρήνης.

-Θα συναντήσουμε στην πλατεία τη Δέσποινα, λέει πάλι η Ειρήνη. Τη Δέσποινα δεν την ξέρω, όμως συμπαθώ όλες τις φίλες της Ειρήνης, γιατί κι αυτές είναι πάντα καλές μαζί μου.

 
            Στην πλατεία, στην καφετέρια «Με …καϊμάκι», μας περίμενε η Δέσποινα. Καθόταν σε μια περίεργη καρέκλα με ρόδες. Κάτι σαν τα άρματα που μου έδειχνε η Ειρήνη στο βιβλίο της Ιστορίας. Μόνο που δεν το τραβούσαν άλογα. Το κινούσε, όπως είδα μετά, η ίδια η Δέσποινα, αλλά και η Ειρήνη τη βοηθούσε πότε-πότε. Όμως, για να καταφέρουμε να προχωρήσουμε λίγο, έπρεπε πρώτα να ξεφύγουμε από τις καρέκλες και τα τραπεζάκια που μας κύκλωναν. Μπρος-πίσω, μπρος-πίσω, τα καταφέραμε!

-Και τώρα επίθεση στα μαγαζιά, είπε η Δέσποινα και εμείς συμφωνήσαμε μαζί της. Θα πηγαίναμε να ψωνίσουμε κοριτσίστικα «αξεσουάρ». Εγώ βέβαια συμφώνησα από …υποχρέωση!

Το κατάστημα είχε μια πολύ εντυπωσιακή βιτρίνα και μια είσοδο δέκα σκαλιά ψηλότερα από το πεζοδρόμιο. Η Ειρήνη τραβούσε και ξανατραβούσε το καροτσάκι -έτσι λένε αυτό το άρμα τελικά- μέχρι να το ανεβάσει στην κορυφή. Και πάνω που τα κατάφερνε, να το πάλι να τσουλάει προς τα κάτω. Η Δέσποινα είχε ασπρίσει από το φόβο της! Όμως πάντα υπάρχει και ο καλός ιππότης, όπως λέει η Ειρήνη: ένα γυμνασιόπαιδο μας βοήθησε να μπούμε επιτέλους στο μαγαζί. Δε θα σας πω πόσα χρήματα ξοδέψαμε, γιατί μπορεί να το διαβάσουν και κάποιοι μπαμπάδες! Θα σας πω όμως πως βγαίνοντας, ίσα-ίσα που γλυτώσαμε την κατρακύλα μέχρι το λιμάνι.

-Έπρεπε να έχει ράμπα! Είπαν με μια φωνή τα κορίτσια. Μάλλον ρόμπα ήθελαν να πούνε. Η αλήθεια είναι ότι δεν είδα να πουλάει ρόμπες το κατάστημα.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας, πάντα πάνω στο πεζοδρόμιο σαν καλά παιδιά. Όμως σε λίγο, μάλλον από κακό υπολογισμό της Ειρήνης, πέσαμε πάνω σε ένα ράφι με …σαπούνια. Τα μαγαζιά, βέβαια, είχαν απλώσει μικρά και μεγάλα ράφια με τα είδη τους, σε όλο το πεζοδρόμιο. Ευτυχώς τα σαπούνια δε σπάνε, έσπασαν όμως τα γυαλιά της Δέσποινας από την …τράκα.

-Μα είναι δυνατόν, στη μέση-μέση το έβαλαν, φώναζε η Ειρήνη, ίσως για να δικαιολογηθεί. Η Δέσποινα απλά έκλαιγε με λυγμούς…        

Εμένα όμως αυτή η περιπέτεια μου άνοιξε την όρεξη. Μια υπέροχη μυρωδιά έφτασε στη μύτη μου και στην απέναντι πλευρά του δρόμου είδα ένα σουβλατζίδικο. Σουβλάκια και μπιφτέκια άρχισαν να στριφογυρίζουν μπροστά στα μάτια μου και έτρεξα προς τα εκεί. Τα κορίτσια θέλανε δε θέλανε,  με ακολούθησαν. Όμως, ένα τεράστιο αυτοκίνητο -τέσσερεις φορές το τέσσερα- είχε καβαλήσει εκείνη την κατηφορίτσα για τα καρότσια. Έτσι, αναγκάστηκαν να προσπαθήσουν να κατέβουν το πεζοδρόμιο από άλλο σημείο.

-Γλιστράω, γλιστράω, πε-ε-ε-έ-φτω! Ούρλιαξε η Δέσποινα καθώς η Ειρήνη την …ξεφόρτωνε στον δρόμο.

Εγώ, ενώ είχα φτάσει στη μέση του δρόμου, γύρισα να δω τι έγινε. Ένα  μηχανάκι φρέναρε μπροστά μου, το αγόρι που το οδηγούσε έγειρε και … έπεσε πάνω μου. Οι σπαρακτικές μου φωνές ακούστηκαν μέχρι το λιμάνι. Τα κορίτσια ούρλιαζαν, εγώ ούρλιαζα, το αγόρι ούρλιαζε κι αυτό.

 

Εκεί σταμάτησε η βόλτα μας. Λίγο αργότερα ο μπαμπάς της Δέσποινας μας μάζεψε και εγώ αναρωτιόμουν τι έφταιγε και τίποτα δεν μας πήγε καλά.

Ίσως γιατί η Δέσποινα επέμενε να κινείται με το καρότσι και όχι όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι.

Ίσως πάλι γιατί αυτή η πόλη είναι φτιαγμένη για τους άλλους.

Σίγουρα, πάντως, δεν είναι για κορίτσια σε καρότσια, ούτε βέβαια για μικρά …σκυλάκια σαν κι εμένα!

 

                                                                                                            Ζέφυρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου