Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Το χάρισμά μου

Το χάρισμα, είναι κάτι το οποίο μας έχει δοθεί από το Θεό… και το αποκτούμε από την γέννηση μας κιόλας…. Κάποιος, το ανακαλύπτει γρήγορα, όμως οι περισσότεροι από εμάς, είμαστε ακόμα στην αρχή του ταξιδιού μας, με προορισμό το ΧΑΡΙΣΜΑ μας…

χάρισμα  
ουσιαστικό
 ουδέτερο
1. δώρο Αυτό είναι χάρισμά σου.
2. προτέρημα, ταλέντο κρυφά χαρίσματα

Κάποιος καταλαβαινει το χάρισμα του, όταν νιώθει ολοκληρωμένος όταν το ενεργοποιεί…
Και βγαίνει ακέραιος μέσα από αυτό… Όταν δίνεται σε αυτό, και παίρνει ως αντάλλαγμα την ψυχική αγαλλίαση, την αυτοπεποίθηση, και την τάση να συνεχίσει να το κάνει…

Πρέπει όμως να είναι σε θέση, να καταλάβει αν αυτό που έχει πάνω του, είναι χάρισμα, ή απλά μια δεξιότητα… Ένα χάρισμα, μπορεί να είναι κάτι, που αρχικά το αντιμετωπίζαμε ως ένα ‘χόμπι’, ή κάτι που πολύ απλά δεν μας κέντριζε την προσοχή πως θα είναι το κρυφό μας ταλέντο ή προτέρημα…

Όσο καιρό προσπαθώ να το βρω, σε πολλά στάδια υπήρχε η αίσθηση της ανακάλυψής του, στο τέλος όμως κατέληγα στην άποψη ότι όλο αυτό ήταν επιφανειακό…

Κάτι με το οποίο νιώθω ολοκληρωμένος, είναι η πραγματική επικοινωνία με τους ανθρώπους… Δηλαδή, όταν αισθάνομαι πως κάνοντας μια συζήτηση, στοχεύω βαθιά μέσα σε καποιον, ετσι ώστε να τον βοηθησω.{«Δεν σημαδεύω το κεφαλι, μα το στήθος»}

            Επιπλέον, κάτι πολύ ανώτερο από αυτό που κάνεις για να περασει η ωρα ή για να περνάς καλά, και το είχα το καλοκαίρι, ενώ τώρα προσπαθώ να το ξανακερδίσω, είναι η «Συνείδηση»… Συνείδηση αποκαλώ, την αίσθηση που έχει κάποιος, όταν τα παντα είναι τακτοποιημενα στο μυαλο του, όλα έχουν μια τάξη..
Με γοήτευσε τόσο πολύ αυτή η φάση, που πιστεύω είναι το μόνο που αξίζει κάποιος να σπαταλήσει τον καιρό του για να το βρει…
Κάτι τέτοιο φαντάζει πολύ απλό, όμως μέσω αυτού, κατάφερα να κερδίσω πολλά που με βοηθουν πάντα να πράττω ανάλογα με τις καταστάσεις και να τα αφομοιώνω στην συμπεριφορά μου. Κάποια από αυτά είναι:  Αντικειμενικότητα, λιτότητα, σκέψη, ΚΡΙΣΗ, και η αίσθηση που σου λέει ότι αυτό που έχεις μέχρι τώρα, είναι κάτι που αξίζει ->  (αξία): το να έχω μια απόσταση από όσα συμβαίνουν, και να κινούμε σε ένα πλαίσιο όπου ό,τι κάνω βγαίνει από έμενα… χωρίς να επηρεάζομαι από κανέναν..
Πολλά άλλα είναι αυτά που με κάνουν να νιώθω «χαρισματικός», απλώς το θέμα είναι ότι αυτά είναι επιφανειακά, και πως δεν με ‘γεμίζουν’..

Από όλα αυτά που ειπώθηκαν … θέλω να κρατήσετε και να πιστέψετε το αποτέλεσμα των σκέψεων μου, πού οδηγήθηκα δηλαδή:


Το χάρισμα μου είναι το κουράγιο και το θάρρος, να ψάχνω.…

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Για σένα

Σαν τον άνεμο που αγκαλιάζει τα δέντρα και τα άνθη, 
η αγάπη μου για σένα. 


Σαν τις σταγόνες της βροχής που πέφτουν στη διψασμένη γη, 
η αγάπη μου για σένα.


Και σαν το παιδί που αναζητά τη μητέρα του, 
η αγάπη μου για σένα.


Το λαμπύρισμα του φεγγαριού με συντροφεύει μονάχα αυτή τη νύχτα
κι η αγάπη μου για σένα.  

Ελπίδα

Ο κόσμος είν΄ άδειος
μα εσύ ακόμα κοιτάζεις - γιατί;
 
Ενώ το φως έχει χαθεί
εσύ προχωράς - γιατί;
 
Τα έχω παρατήσει
μα εσύ με στηρίζεις - γιατί;
 
Τα τραγούδια γίνονται δάκρυα
και συ ακόμα ελπίζεις - γιατί;

Στου έρωτα τη ζάλη



Του έρωτα την γλυκόξινη ζάλη,
απόλυτο σκοτάδι έρχεται να καταβάλει 

Τρέχει η καρδιά με ταχύτητα μεγάλη τον γλυκύτατο έρωτα να προβάλει,
απόλυτο σκοτάδι όμως την καταβάλει

Και ακολουθούν του έρωτα τα κάλλη,
κι ας έρχεται το απόλυτο σκοτάδι να τον καταβάλει

Και ενώνεται ο έρωτας με της ασπούδας τα κάλλη,
χωρίς τ' απόλυτο σκοτάδι να τον καταβάλει.

Η ζωή


Η ζωή μια ηλιαχτίδα που λάμπει σε φως απέραντο,
κι όμως μετά κενό και πάλι 

Η ελπίδα καθημερινά ξεπροβάλλει,
και όμως μετά κενό και πάλι

Μες στης ειρήνης την ζάλη,
κενό και πάλι

Τρέχει η χαρά, τους ανθρώπους καταβάλει,
και όμως μετά κενό και πάλι

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Κενό

Ένα καράβι μόνο του
που πλέει μες στη θάλασσα- κενό.

Μια κραυγή πόνου
που ηχείται  μες στην απέραντη γαλήνη, πέρα μακριά- κενό.

Ένα ψάρι μες στα κύματα
που χαροπαλεύει- κενό.

Και μια στενοχώρια μεγάλη
Που κατακλύζει την καρδιά μου- κενό.